Autorka: Agnieszka Krawczyk
Wydawnictwo: Filia
Liczba stron: 396
Okładka: Miękka ze skrzydełkami
Rok wydania: 2021
Wpis powstał we współpracy z wydawnictwem Filia.
Dunaj skrywa wiele mrocznych tajemnic. Tym razem osoby odpoczywające na jego brzegi doświadczą traumatycznego widoku zaczepionego o słupek cumowniczy, fragmentu ludzkiej skóry. Okoliczności przypominające słynną sprawę z Krakowa z lat 90. doprowadzą do zawiłego śledztwa. Główną rolę w dochodzeniu odegra konsultant policji pochodzący z Krakowa, Henryk Mach wraz z Pauliną Weber, wykładowczynią akademicka zajmującą się historią sztuki.
Ciało to wciągająca, zręcznie napisana powieść, która pierwotnie została wydana w 2017 roku. Wznowienie poprawionej wersji uważam za bardzo dobry krok. Historia trzyma w napięciu, autorka nie poświęca zbyt wiele czasu na przełamywanie lodów i od pierwszych stron wprowadza czytelnika w akcję. Tematyka zdecydowanie wywołuje ciarki na plecach. Podczas lektury wielokrotnie nie mogłam uwierzyć, że podobne wydarzenia miały już miejsce. Pod koniec 1998 roku w Krakowie znaleziono szczątki ciała kobiety. Autorka, idąc śladami prawdziwych okoliczności, zbudowała fikcyjną historię, która równie mocno elektryzuje czytelnika, co prawdziwe wydarzenia.
Napięcie towarzyszące lekturze było bardzo dobrze równoważone z akcją i postępowaniem bohaterów. Autorka oszczędza nam brutalnych szczegółów, jednocześnie nie pozostawia wątpliwości, co tak naprawdę ma miejsce w tej historii. Bez wulgarnego i brutalnego języka Agnieszka Krawczyk uwiarygadnia te historie ciekawą narracją i zaskakującym zakończeniem.
Żyjemy w epoce upadku wartości, w której rządzi zło i to właśnie ono ujawnia się w sztuce
Ciało
Podobał mi się duet głównych bohaterów i historia, w której fałszywe tropy bardzo dobrze popychały narrację do przodu. Moje przypuszczenia na temat motywów zbrodni okazały się błędne, były jednak satysfakcjonujące. Studium sztuki i ludzkich motywów odegrały doskonałe tło makabrycznej zbrodni. Przy lekturze towarzyszyło mi uczucie niepokoju, miejscami klaustrofobii, wciąż jednak dostarczając rozrywki i uczucia dobrze spędzonego czasu.
