Klasyka literatury hiszpańskiej “Don Kichot z La Manchy”

Don Kichot z La Manchy (lub Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manchy) jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i wpływowych arcydzieł literatury hiszpańskiej, autorstwa Miguela de Cervantesa.

Tytułowy Don Kichot, po przeczytaniu stosu książek na temat rycerskości, postanawia przybrać zbroję i rozpocząć serię przygód w towarzystwie swojego ukochanego, lecz wymizerniałego konia Rocinanta oraz wiernego przyjaciela Sancho Pansy.

Dzieło to nie stałoby się tak wyjątkowe, gdyby nie jego prześmiewczy i jednocześnie tragiczny wydźwięk. Cervantes skutecznie gra formą i tematyką na różnych płaszczyznach powieści, usuwając granice między rzeczywistością a niedorzecznością. Don Kichot jest postacią szaloną i obłąkaną, lecz właśnie jego demencja sprawia, że tworzy on swoją własną unikatową rzeczywistość, która zdobyła moje serce już od pierwszej strony.

Don Kichot

Co więc sprawia, że ta lektura jest tak wyjątkowa:

1. Kobiety w dziele Cervantesa są silne, inteligentne i skomplikowane.

Autor napisał pierwszą część w roku 1605, natomiast drugą w 1615. Rola kobiety w społeczeństwie była w tych czasach wyraźnie określona i rzadko wychodziła poza rolę żony, matki, gospodyni, czy chłopki. Kobiety w dziełach autora otrzymały wyraźny głos (widać to po przykładzie Dulcinei, bez której życie głównego bohatera nie miałoby sensu). Cervantes obdarował swoje bohaterki niezależnością, która w tamtych czasach nie była dla nich dostępna. Z jednej strony mamy obraz klasycznych, skromnych i dyskretnych kobiet, z drugiej strony charakteryzują się one nieustraszonością, wolnością w wyborze zachowania, stylu życia, czy choćby uporem w zdobywaniu swoich pragnień.

2. Ponieważ jest swoistą parodią życia i epopei rycerskich.

Dzieło to przedstawia w krzywym zwierciadle wszystko to, czego dowiedzieliśmy się o stanie rycerskim. Oferuje pełną panoramę społeczeństwa złotego wieku. Jednak nawet teraz, przez pryzmat czasów współczesnych, można doskonale zrozumieć szlachetną wartość heroizmu, prozę życia codziennego i odważną lekcję solidarności.

3. Największym przywilejem człowieka jest wolność.

Don Kichot żyje w świecie swoich wyobrażeń i fantazji, irracjonalnych i dalekich od przyjętych norm. I właśnie wyobraźnia naszego bohatera otwiera mu drogę do jego wolności, gdzie nie ma ograniczeń, każde życzenie może się spełnić, bez z góry nałożonej formy postępowania.

4. Lektura tak bardzo współczesna.

Dzieło to zostało napisane 400 lat temu, lecz jej przesłanie jest mocno (prześmiewczo) współczesne. Kiedy czytam o tym, jak Don Kichot broni swojej wolności do stylu i sposobu życia, jestem pewna, że Cervantes pisząc tę lekturę mocno wyprzedził współczesne mu czasy.

Nie bój się tego dzieła!

Warto go przeczytać, aż do samego końca. To opowieść o dzielnym człowieku, który z uwagi na honor chce czynić innym jak najwięcej dobra. W każdym miejscu dokąd zmierza w swoim wychudzonym i zmęczonym ciele walczy o to, w co wierzy, jak bardzo irracjonalne by to nie było. Nierzadko wyśmiewany przez otoczenie, nawet mimo swojej porażki pozostawia po sobie naukę, że człowiek ma prawo zarówno do racjonalności, jak i szaleństwa.

Leave a comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *