Autorka: Klaudia Duszyńska
Wydawnictwo: Lira
Liczba stron: 300
Okładka: Miękka
Rok wydania: 2022
Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Lira.
Samotne wieczory w obcym miejscu wciąż były trudne, ale cele i marzenia, które czekały za rogiem, okazały się bardziej kuszące niż tkwienie w mroku.
Leśniczanka
Joanna to sympatyczna i pogodna kobieta, która mimo przeciwności losu, potrafi odnaleźć w sobie siłę do podążania za swoimi marzeniami. Poznaliśmy ją powieści Beskidzki Anioł, w której podziwialiśmy jej wrażliwość na potrzeby i krzywdę innych osób. W najnowszej powieści Klaudii Duszyńskiej śledzimy jej dalsze losy, w których z rodzinnego Krakowa przenosi się do urokliwego Torunia. Tutaj na nowo spróbuje stanąć na nogi, mimo śmierci ojca i rozstania z ukochanym. Nie wie jednak, że los ma co do niej niezwykłe plany…
Joanna to nie jedyna bohaterka, której losy będziemy śledzić w powieści Leśniczanka. Ida to młoda, dwudziestotrzyletnia studentka psychologii, mieszkająca w urokliwej leśniczówce. Decyduje się ona zostać wolontariuszką w ośrodku rehabilitacji dla dzikich zwierząt. Kobieta będzie musiała zmierzyć się z trudnymi doświadczeniami i lokalnymi kłusownikami, którzy uprawiają nielegalne praktyki polując na leśne zwierzęta.
Losy kobiet splotą się w niezwykłych, choć dla obu kobiet trudnych okolicznościach. Klaudia Duszyńska z ogromną wrażliwością tworzy bohaterki, które często zmagają się z niełatwą przeszłością i noszą w sobie wiele ran. Poświęca im czas, dba o nie, by na końcu pozwolić im rozwinąć skrzydła. Podobało mi się, w jaki sposób została poprowadzona narracja skupiona na Joannie i Idzie. Obie kobiety nieznacznie się od siebie różnią, w ten sposób czytelniczki mogą znaleźć w nich cząstkę swoich doświadczeń.
Już klasycznie muszę pochwalić, jak Autorka niezwykle obrazowo nadała okolicom Pojezierza Brodnickiego rolę drugoplanowego bohatera, który swoimi urokami przyciąga czytelnika i zachęca do lektury.
Leśniczanka to bardzo wrażliwa i delikatna historia. Klaudia Duszyńska wręcza w nasze ręce opowieść, w której bohaterowie i ich relacje ujmują prawdziwością i czułością. Mimo że początek powieści nie jest łatwy, nacechowany jest bólem i tęsknotą, koniec przynosi nadzieję i zostawia czytelnika z uśmiechem na twarzy.
