David Wilson jest profesorem kryminologii oraz byłym naczelnikiem więzienia. W przeszłości jego kariera zawodowa wiązała się z kontaktami z najbardziej “znanymi” brytyjskimi przestępcami.

W swojej najnowszej książce Mordercy przybliża nam system funkcjonowania więziennictwa w Wielkiej Brytanii. Autor podejmuje próbę przedstawienia tego zagadnienia w szerszy sposób, niż podają nam to ogólnodostępne informacje. Pokazuje wiezienie jako pewnego rodzaju społeczności, gdzie poszczególne skrzydła odgrywają określone role. Próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy resocjalizacja ma, a jeśli tak, to w jakim stopniu, realny wpływ na osadzonych więźniów.

Mordercy to nie tylko studium osób brutalnie łamiących prawo (zarówno karne, jak i te moralne). Autor przybliża czytelnikom sprawy, z którymi nie miał bezpośrednio do czynienia jak choćby przypadek Thomasa Hamiltona, mężczyzny odpowiedzialnego za w masakrę w Dunblane w 1996 roku.

Rzeczywistość wygląda tak, że w ponad siedemdziesięciu procentach spraw, w których ofiarą jest kobieta, napastnik i ofiara się znali, a w przypadku gdy ofiarą jest mężczyzna, ofiara znała zabójcę w ponad połowie spraw. Mężowie zabijają żony, chłopcy swoje dziewczyny, rodzice zabijają dzieci, a przyjaciele zabijają się nawzajem.

Mordercy

David Wilson od początku informuje czytelnika, iż jest on świadomy, że podawanie zbyt dużej ilości informacji przy tworzeniu książek z gatunku true crime, może przynieść efekt odwrotny od zamierzonego. Osoby łamiące prawo często sięgają po tego typu literaturę, by się z niej uczyć, inspirować, szukać pomysłów na uniknięcie kary. Przestępcy, poprzez dokładniejsze przyjrzenie się pracy kryminologicznej, unikają w przyszłości podobnych pomyłek.

David Wilson już na wstępie podkreśla, że będzie czytelnika prowadził nie według tego, czego czytelnik oczekuje, ale według informacji, które sam uzna za wystarczające i bezpieczne. Bardzo poprawny zabieg, biorąc pod uwagę, jak wiele książek na rynku wydawniczym swoją formą wręcz zachęcają do łamania prawa. Czynią one z przestępców celebrytów, całkowicie zapominając o ofiarach i ich rodzinach.

(…) chłopca w domu poprawczym nie należy łamać ani urabiać, ale zachęcać.

Mordercy

Bardzo interesujący w książce okazał się osobny rozdział poświęcony zakładom poprawczym i próbom resocjalizacji młodych ludzi poprzez odpowiednią terapię. Autor przytacza wiele anegdot związanych ze swoją pracą, przez co Mordercy to książka, która nie nudzi, ale zaciekawia. Z drugiej jednak strony czasami zastanawiamy się, czy informacje, które są nam dostarczane, w jakiś sposób będą dla nas w przyszłości istotne. Obyśmy nie musieli korzystać z wiedzy dzięki niej zdobytej i jak najdłużej mogli cieszyć się spokojem i bezpieczeństwem.

Książkę polecam osobom, które interesują się kryminologią, psychologią, zainteresowanymi naturą ludzką i czynnikami, które sprawiają, że człowiek gotowy jest przekroczyć każdą granicę.