Kazimiera Szczuka, Lady Baba Jaga. Opowieść o Jadze Hupało

„Lady Baba Jaga. Opowieść o Jadze Hupało” to niezwykły portret stylistki fryzur, przedstawiony za pomocą doskonałych fotografii i ciekawych opowieści. Cała oprawa graficzna zrobiła na mnie ogromne wrażanie. Sięgając po tę książkę czeka nas prawdziwa podróż po życiu artystki. W albumie znajdziemy mnóstwo zaskakujących historii i anegdot, które czyta się jednym tchem.

Jagę Hupało widzimy m.in. oczami Olgi Tokarczuk, Marcina Tyszki czy Wojciecha Kępczyńskiego. Każdy z zaproszonych do projektu artystów, fotografów, krytyków czy osób pracujących w kulturze maluje inny obraz kobiety. Dla mnie historia tej kobiety okazała się niezwykle zachęcająca i dająca motywację do sięgania po własne marzenia. Dodatkowo podobało mi się, w jaki sposób Kazimiera Szczuka uzupełniła biografię artystki o informacje związane ze słynnymi postaciami w dziejach sztuki fryzjerskiej.

Zdecydowanie warto sięgnąć po ten tytuł nie tylko z uwagi na barwną i inspirującą historię Jagi Hupało będącej jedną ze stu najbardziej wpływowych Polek według magazynu „Elle”, ale zdecydowanie również dla tych fotografii i pięknego wydania!

Henry Mance, Jak kochać zwierzęta

Henry Mance decyduje się dokładnie zbadać interakcje międzygatunkowe, by stworzyć portret planety dzielonej między ludzi i zwierzęta. Zagłębia się w dylematy związane z konsumpcjonizmem i rozrywką, która wykorzystuje zwierzęta dla satysfakcji i przyjemności ludzi. Do swoich badań angażuje rolników, filozofów i aktywistów, którym oddaje głos i pokazuje ich punkt widzenia. Zakłada kombinezon, by pobyć w rzeźni, wskakuje w błoto, by spróbować hodowli świń. Wszystko po ty, by poruszyć temat ogólnoświatowego okrucieństwa wobec zwierząt i posłużyć się swoimi badania jako ostatni sygnał ostrzegawczy.

Głównym problemem Henry’ego Mance’a przedstawionym w książce jest hipokryzja, z jaką ludzie podchodzą do zwierząt. Kochają swoich pupili, nagrywają je, kupują przysmaki jednocześnie przymykają oko na cierpienie zwierząt w hodowli przemysłowej, czy w rybołówstwie. Jak kochać zwierzęta to więc książka, która otwiera oczy i pozwala jeszcze mocniej przyjrzeć się, w jaki sposób kategoryzujemy zwierzęta przyczyniając się do ich wyginięcia, a co za tym idzie, odpowiadamy za zmiany, jakie następują w świecie.

Podoba mi się, w jaki sposób autor przedstawia swoje tezy. Z jednej strony widać ogrom pracy włożonej w zagłębienie się w temat sytuacji zwierząt na świecie, z drugiej strony nie brakuje anegdot przedstawionych z odrobiną humoru podanych w przystępny dla czytelnika sposób. Wierzę w misję autora i podzielam jego zainteresowanie tym tematem. Książka Jak kochać zwierzęta jest wartościową propozycją w dzisiejszych czasach, kiedy potrzebujemy jak najczęściej uświadamiać sobie, że wciąż, jako ludzie, mamy pewną moc sprawczą, by coś zmienić. Trzeba jednak dyscypliny i chęci.

Robin Cook, Wirus

Wirus to wciągający thriller medyczny, w którym autor ujawnia rażące nieprawidłowości amerykańskiego systemu opieki zdrowotnej napędzanego pragnieniem szybkiego zysku. Brian Muprhy wraz z żoną spędzają czas w Cape Cod, kiedy nagle Emma z powodu napadu padaczkowego trafia do szpitala. Okazuje się, że choruje ona na rzadką chorobę przenoszoną przez komary. Kiedy firma ubezpieczeniowa odmawia pokrycia kosztów leczenia, rozpoczyna się dramatyczna walka z czasem oraz systemem opieki zdrowotnej.

Robin Cook doskonale potraf wykorzystać niepokój, który wywołuje w czytelniku, aby dodać napięcie i oburzenie do i tak już intrygującej fabuły. Realizm, z jakim autor opisuje walkę, w której ojciec próbuje ratować swoją córkę, jest niezwykły i jednocześnie dramatyczny. By sprawiedliwości stała się zadość, bohatera czeka walka nie tylko z amerykańskim systemem zdrowotnym, ale również z samym sobą. Podobała mi się narracja całej powieści, jak i sposób, w jaki autor, sam będąc z wykształcenia lekarzem, poświęca czas na przyjrzeniu się chorobom wirusowym i ich funkcjonowaniu. Wirus to intensywna lektura, która zadowoli wszystkich fanów gatunku.