Agnieszka kocha książki, spacery i sztukę. Niestety jej marzenia o studiowaniu na Akademii Sztuk Pięknych zostały zmiażdżone przez bezlitosną krytykę jednego z wykładowców. Pracując w galerii handlowej, kobieta snuje plany dotyczące przyszłości, pragnienia zdobycia lepszej pracy i udanego związku.

Ciężki dzień spowodowany utratą pracy kończy się niespodziewanym spotkaniem z przyjaciółką, która namawia Agnieszkę na kilkudniowy wyjazd w Pieniny. Kobieta pragnie odbyć kurs przygotowujący do szkolenia na przewodnika górskiego. Choć z początku bohaterka będzie sceptycznie nastawiona do propozycji przyjaciółki, decyzja ta okaże się początkiem całkowicie nowego życia…

Szepty pienińskich ścieżek to zdecydowanie jedna z lepszych powieści obyczajowych, jakie przeczytałam w tym roku. Możliwe, że moja opinia będzie stronnicza, gdyż miejsca, które opisuje Joanna Tekieli, są nie tylko dobrze mi znane, lecz również regularnie odwiedzane.

Autorka niezwykle plastycznie i obrazowo nadała pasmom górskim rolę drugoplanowego bohatera, który swoimi urokami przyciąga czytelnika i zachęca do lektury. Przechadzając się po pienińskich szlakach, wraz z główną bohaterką odkryjemy walory przyrodnicze zachęcające do samodzielnych wędrówek.

Polecam tę powieść wszystkim miłośnikom fauny i flory, krajobrazu, górskich szlaków. Szepty pienińskich ścieżek przyjemnie utulą i zrelaksują czytelnika, bez względu na wiek, czy upodobania.