Bardzo dziękuję wydawnictwu Agora za wydanie tej książki. Jeszcze bardziej Panu Tomaszowi Stawiszyńskiemu za zebranie swoich audycji, które do tej pory można było usłyszeć w Radiu TOK FM. Miejscami surowe i bezkompromisowe eseje pomogą nam wyjrzeć poza social mediową bańkę, gdzie buzują emocje, a nie argumenty.

W książce Co robić przed końcem świata Tomasz Stawiszyński omawia kwestie związane z rozwojem technologicznym, wyborami i wyzwaniami, przed jakimi staje człowiek, będąc jednoczenie twórcą i odbiorcą rzeczywistości, która go otacza. Przytacza zjawiska, które sukcesywnie będą zmieniać to, co dzisiaj przyjmujemy za ‘normalne i niezmienne’.

Tomasz Stawiszyński jest wnikliwym obserwatorem wydarzeń, które mają miejsce w Polsce i na świecie. Emocje, o których pisze, udzielają się odbiorcy. Artykuły stają się bardziej osobiste, każdy z nas w mniejszym lub większym stopniu uczestniczy w wydarzeniach opisywanych przez autora. Niezadowolenie autora stawało się moim niezadowoleniem, zadawane pytania wybrzmiewały również w mojej głowie podczas czytania tej książki.

Co robić przed końcem świata nie jest jednak literaturą deprymującą, miejscami rozbawi, najczęściej zaciekawi, a już na pewno zachęci nas do pochylenia się nad interesującymi nas zagadnieniami. Dla lepszej przyszłości i dla tej sprawczości, o której pisze Tomasz Stawiszyński.

Warto wziąć pod uwagę, że eseje autora stanowią głównie wstęp do pewnych zagadnień i rozważań. Mają one po części charakter rozrywkowy (niektóre felietony czyta się wręcz jak scenariusz do kolejnej części Black Mirror), jeżeli więc czytelnik jest zaciekawiony którymś z poruszonych tematów, warto już na własną rękę poszerzyć swoją wiedzę. Nie zmienia to jednak faktu, że obserwacje autora są wnikliwe, bezkompromisowe, otwierające dialog czy rzeczywiście takiej przyszłości dla nas i naszych bliskich pragniemy.