Powieść Dimitry’a Glukhovskiego Tekst to osadzona w gatunku cyber-noir historia, która toczy się we współczesnej Rosji. Realistyczna narracja bez upiększeń maluje przed nami niezwykle surowy obraz Rosji i jej społeczeństwa.

Ilja, dwudziestosiedmioletni mężczyzna, powraca do Moskwy po siedmiu latach odbywania kary za posiadanie narkotyków. Po traumatycznych przeżyciach ze strony policji szuka sposobu na poradzenie sobie z bezsilnością wobec wydarzeń, które spotkały go ze strony skorumpowanego systemu. W jego ręce trafia telefon mężczyzny winnego jego aresztowania i dzięki backupowi smartfona zaczyna przejmować jego tożsamość.

Tekst, w odróżnieniu od pozostałych książek z uniwersum postapo stworzonego przez autora, nie opiera się na dystopijnej fikcji. Otrzymujemy współczesny obraz rosyjskiej korupcji, kastowości, w której uprzywilejowani żyją w poczuciu bycia ponad dobrem i złem, a pozostali pozbawieni są podstawowych praw. Tak jak głównemu bohaterowi, jedną decyzją może im zostać odebrane wszystko.

W tle powieści wybrzmiewa ostrzeżenie przed współczesną technologią, która już teraz gromadzi zatrważające bazy danych na temat każdego z nas. Autor jednak nie poucza czytelników. Tworzy jedynie antyutopijne tło, z którego wyłania się brak nadziei. Powieść ta jest niezwykle surowa. Bohaterowie nie budzą żadnego współczucia, łatwo jednak odgadnąć, że dokładnie taki był zamysł autora.

Akcja powieści toczy się nieśpiesznie, przez co utrzymanie uwagi przy tej historii będzie wymagać od czytelnika większego wysiłku niż przy słynnej, postapokaliptycznej serii autora. Warto jednak dać tej książce szansę do końca. To gorzka historia bez utopijnych metafor o nadużyciach władzy we współczesnej Rosji.